Hond speelt niet meer maar wil "werken"

Nina, mijn labrador van 1,5jaar, wil de laatste tijd (sinds ca. 2 maanden) niet echt meer spelen. Ze speelt niet echt meer met andere honden en rent niet echt meer lekker rond wat ze voorheen  kon doen. 

Als ze los loopt is ze 100% op mijn gericht. Ze loopt in volg houding naast me, en wil het liefst allerlei opdrachten (touch, apport, zit, blijf, back ect) die ik haar geef uitvoeren. Zelf vind ik dit niet vervelend omdat ik zie dat ze het graag doet en het leuk vind om met haar bezig te zijn. Echter vinden andere mensen dit "zielig", en krijg er commentaar op "van laat die hond eens lekker spelen. Maar ja zelfs als ik het commando vrij geeft blijft ze om me heen hangen, al wil ze dan wel een keertje een sprintje trekken met een andere hond om weer hard terug te rennen en links te gaan lopen.

Is dit nu zielig? Zo ja, hoe kan ik dit doorbreken? 

Ik merk dat ze het leuk vind doordat: Wanneer ik alleen met haar aan de lijn loop vind ze er geen lol aan en kan ze echt een paar keer me aanstoten van "hè je vergeet mijn riem er af te halen" en is ze stront vervelend binnen. Als ik los met haar loop en haar niet laat "werken" gaat ze zelf opdrachten bedenken en uitvoeren en komt dan weer bij me "zag je het? Goed hé!". Uiteraard negeer ik dit...

Ter verdere info: Ze heeft nergens last van. we lopen de cursus VEG.

Ik denk dat veel mensen jaloers op je zouden zijn.
Imo is er denk ik weinig mis mee. Ontspanning voor brein en lichaam is wel belangrijk. Maar wele activiteit bij de een voor spanning zorgt, zorgt misschien bij een ander voor ontspanning.
Kijk gewoon goed aar je hond. En zolang jullie beide lol en plezier beleven is dat heel erg veel waard.

Nou ik zou hier alleen maar blij mee zijn. Vaak is spelen tussen honden eerder krachtmeting en grenzen opzoeken dan werkelijk spelen zoals je dat ziet met kinderen.

Ik heb zelf ook een hond die niet wilt spelen, vind het heerlijk. Gewoon lekker buiten in het park samen oefeningen doen en andere stukken gewoon lekker rust geven. Wilt hij snuffelen, snuffelt hij. Wilt hij naast mij blijven lopen, ook goed .

Wauw, ben jaloers op jou, hoe heb je dat voor elkaar gekregen ?

Moet er wel bij zeggen, dat ik ook erg blij wordt als ik zie dat mijn viertal af en toe lekker uit hun dak gaan

Oke duidelijk. Een luxe probleem dus'

Ik ben weer gerust gesteld ging even aan mezelf twijfelen aangezien meerdere er wat van zeiden...

Wouw mooi voor elkaar met jouw zelfstandige hond die goed luisterd en op jouw gericht is!!! Volgens mij heb je een top hond! Hoe heb je dit zo voor elkaar gekregen?

anderen mensen ? jouw hond, niets zieligs aan, jouw hond werkt graag voor je, heerlijk toch.

mooi zo door gaan. niets vervelends aan. buiten heb je alle aandacht voor je hond, en laat je hond maar werken, als ze het niet leuk vind doet ze het niet.

Ik weet niet of dit alleen maar positief is.
Want ze drukt zo wel enorm een stempel op het wandelen.
Zij wil, zij heeft nodig, zij eist........ dat lees ik ook een beetje.

Lijkt wel of ze een beetje haar zelfstandigheid juist kwijt is.

Het "commando" vrij is natuurlijk bedoeld om de hond de gelegenheid te geven lekker zelf te rommelen, en dat te mogen blijven doen tot de baas iets anders wil, spelen doet mijn hond ook nooit (of zelden) maar hij als hij vrij krijgt, gaat hij wel heerlijk een beetje rond rotzooien, volgt me wel, maar niet op de voet, houdt me wel in de gaten, maar vraagt niet om commando's.

hmmm........
ik denk toch echt dat je dat alleen kan doorbreken door na het woord "vrij" echt geen aandacht te geven, dus niet in te gaan op haar "eis" toch contact te maken of opdrachten te geven aan haar, als ze ziet dat jij dan lekker ontspannen door wandelt, lukt het haar misschien ook om ondertussen ook lekker te ontspannen.

ik heb weleens een hond gehad, die dit gedrag heel sterk had zo gauw ik een bal bij me had, dat werd echt dwangmatig, en dat stond misschien wel leuk, maar ik werd er een beetje kriegel van, en dus ging de bal alleen op speciale wandelingen mee, het heeft wel een poos geduurd voor hij het woordje "klaar' ook accepteerde en vrij kon zijn terwijl er toch een bal in mn jaszak zat.

Je hond doet het geweldig, maar misschien een beetje te, en ik lees toch wel wat dwangmatig gedrag, tenmiste, als jij dat ook zo ervaart, zo niet........... ja, wat andere mensen is niet interessant, het gaat om jou en jouw hond.

en niet spelen........ veel honden spelen niet meer als ze volwassen worden, dat scheelt erg per individu, of alleen met 1 of 2 echt bevriende honden, de rest is geen spel en vaak ook niet zo interessant.

maar ik zou proberen het "vrij" ook echt zo te laten zijn, niet te lang beginnen, maar wel dusdanig dat ze gaat begrijpen dat als jij dat hebt gezegd, er ook niets anders gaat komen, en dat ze rustig wat ruimte kan nemen om haar geurtjes te nemen, je weer eens in te halen etc........

op zich herken ik dit gedrag wel een beetje bij mijn dames.
Op cursus wil Joy echt niets anders dan trainen, niet echt spelen, andere honden moeten haar met rust laten. er is dan niets leukers dan oefeningen doen.
tijdens loslopen loopt robi ook regelmatig mooi naast me wachtend op haar koekje.

Op zich is dit geen probleem, echter ik ga wel een beetje met gorby mee, ik hoef geen pushy gedrag van mijn honden, ik bepaal wanneer we trainen en wanneer niet. ik vind het tijdens loslopen ook belangrijk dat ze ontspannen door lekker wat te snuffelen bijvoorbeeld. ik heb dan ook een ophefcommando, 'toe maar' en als ik dat zeg, dan betekent het dat ik op dat moment niks van ze wil, en er ook geen koekjes of aandacht gaat komen. de dames weten dat ook en gaan dan ff iets zelf doen. om vervolgens na een paar minuten weer naast me te komen lopen voor een koekje

Ik ga met Goja mee...

Ik herken mijn hond Lux hier erg in. Het is geweldig dat hij zo super scherp reageert en perfect luistert, maar heeft totaal geen "eigen leven". Eigenlijk wil hij continue onder appèl staan en aan het werk, klusjes, aan het werk en aan het werk!

Als jonge hond was dit schitterend. Er was geen commando die hij negeerde. Maar was al wel dwangmatig naar mij toe en kon niet gewoon eens lekker snuffelen en rennen. Zodra ik hem negeerde ging hij negatieve aandacht trekken en bijv. eens een babbeltje onderweg ging ook niet.

Veel heb ik zelf ook in de hand geholpen hoor. Hij is enorm aanhoudend en heb ik het op een gegeven moment opgegeven hem te negeren als ik de B.A.L. (ik spel het even, anders staat hij weer naast me met zo'n ding.. ) een bij me hield of in de werpstok of jaszak. Aanhoudend blaffen mag niet, maar hij loopt rustig uren achter elkaar rond me heen te stuiteren en "per ongeluk" tegen me aan lopen etc.. Om werkelijk gek van te worden!

Ondertussen is hij alweer 10 jaar en eindelijk gaan een klein beetje de scherpe randjes ervan af..

Ik denk dat het belangrijk is duidelijke grenzen te stellen in "werk" en "ontspanning". Erg moeilijk, en een beetje accepteren hoe hij is. Misschien geeft hij het wel een keer op en begrijpt hij wat de bedoeling is.

Maar wel mooi dat hij zo werklustig is hoor! Je mag er toch wel blij mee zijn

Oh ja, kleine aanvulling: ik zie dit ook juist niet als zelfstandigheid. Integendeel. Lux is niet zelfstandig. Sterker nog, hij weet zich bijna geen raad met zichzelf alleen in de wijde wereld!
Deze honden zoeken juist steun en zekerheid bij de baas en weten dat ze goed doen als ze onder commando staan.

Jeannette ik herinner me nog je probleem met Lux, fijn dat het beter gaat nu.

Ik ga met Goja mee.

Spelen met andere honden hoeft niet perse op die leeftijd lijkt me, dat is idd vaak niet eens spelen en kan voor sommige honden heel stressvol zijn.

Maar eens lekker ontspannen lopen, even stilstaan, geurtjes opsnuiven e.d. lijkt me ook heel belangrijk. Dit zou ik proberen te gaan stimuleren.
Soms is het ook fijn om gewoon ergens op een rustig plekje aan het water te gaan zitten waar de hond lekker kan rondscharrelen bijv.

Hier ook een hond die liever met mij bezig is dan andere dingen. Spelen met andere (vreemde) honden vind ze sowieso niets en dat hoeft ook zeker niet van mij. Mensen die vinden dat alle honden altijd maar met elkaar moeten spelen omdat ze anders zielig zijn, moeten misschien iets meer gaan inlezen in de hondentaal, want het meeste "spelen" wat ik hier in het bos zie met vreemde honden is geen spelen, ook al denken de baasjes van wel.

Wel vind ik het belangrijk dat jayla haar eigen pad volt als we lopen. Ik vind het heel fijn dat ze goed luistert, maar ik ga haar niet de hele wandeling commando's geven. Ze moest dus leren om haarzelf te vermaken. Ik heb haar dus het woordje: Klaar geleerd. Dit gebruik ik vooral nadat we met de bal gespeeld hebben, want als ik niets zeg blijft ze gewoon bij mij staan, kunstjes doen enzo.. om die bal te krijgen of aandacht van mij.
Het werkt uitstekend. Ik hoef het nu maar 1x te zeggen en ze loopt van me weg. gaat lekker zelf wat rond snuffelen, ook al blijft ze me wel in de gaten houden. Dat wil ik ook graag, maar niet steeds dat geclaim om mij heen.

Ik heb het aangeleerd door een paar keer de bal te gooien of wat oefeningen te doen en daarna klaar te zeggen en haar compleet negeren. Pas wanneer ze zelf van me weg was gelopen en op haar eigen gemak wat voor haar zelf aan het doen was (snuffelen, even bij andere honden kijken enz..) gooide ik weer een keer de bal of riep ik haar weer even bij me om een trucje te doen. Dit kun je dan steeds verder uitbreiden. Nu is de aandacht van mij en het spelen dus een beloning voor het zelf rondlopen geworden.

Had zo een van mijn borders kunnen zijn. Als ik met mijn honden apart loop doen ze dit ook, heb ik er 2 of meer mee dan niet. 

Ik gebruik geen "vrij" meer ik zeg gewoon "klaar!". Ik klik de riem los en zeg "ja ga maar" (vrij dus), als ze dan in no time terug komen om naar commando's en aandacht te vragen dan is het "nee, klaar". Ik vind het vervelend als ze zo voor mijn voeten gaan lopen, en me niet gewoon laten wandelen. Naast me lopen is prima, als ze willen volgen ook wel maar die van mij gaan nog net wat verder door met stokjes voor je voeten te lopen enzo :P

Lijkt wel of ze een beetje haar zelfstandigheid juist kwijt is.

hmmm........
ik denk toch echt dat je dat alleen kan doorbreken door na het woord "vrij" echt geen aandacht te geven, dus niet in te gaan op haar "eis" toch contact te maken of opdrachten te geven aan haar, als ze ziet dat jij dan lekker ontspannen door wandelt, lukt het haar misschien ook om ondertussen ook lekker te ontspannen.


quote]

Hoi Goya, bedankt voor je antwoord!

Ik zie niet echt dat ze haar zelfstandigheid kwijt is. Met de uitlaatservice doet ze dit bijvoorbeeld niet en speelt ze wel. Ze vind het leuker om met mijn bezig te zijn (baasgericht).

Ik ga ook zeker niet in op haar "verzoeken"! Ik bepaal wanneer er word gespeeld. Maar ik zie vanuit mijn ooghoeken (kijk rechts over mijn schouder naar links waar zij loopt), wat ze uitspookt. En zie haar dan achter mij zitten, of links volgen, of naar een lantarenpaal lopen die ze de vorige wandeling "moest" touchen. En ik zie haar dan naar mijn kijken maar reageer hier niet op, ik kijk bijvoorbeeld over haar heen.

Dank jullie voor jullie antwoorden! Ik blijf tijdens de wandelingen het "oefenen" en het vrij-geven afwisselen. Mijn Jack Russell wil ook wel eens met de bal spelen. En ben dus afwisseld bezig met Nina, Lara en gewoon lekker door wandelen...

of naar een lantarenpaal lopen die ze de vorige wandeling "moest" touchen. En ik zie haar dan naar mijn kijken maar reageer hier niet op, ik kijk bijvoorbeeld over haar heen.


Wel ontzettend slim en lief ook. Ik zou dat niet kunnen negeren. Wel zou ik zoiets zeggen, goedzo dat je dat nog weet, knappe meid en dan doorlopen.Omdat ik dan het gevoel zou hebben dat we communiceren, wat me belangrijk lijkt omdat ze zich anders misschien gefrustreerd voelt?

ik vraag me in zo'n geval dan altijd af wat een stabiele andere hond zou doen?
zou die op elke vraag in gaan, of zou die gewoon doorlopen, ligt wel iets anders, dat weet ik wel, maar is dat nodig, en is het continu aandacht/oogcontact vragen altijd positief ??
Ik denk van niet, sterker nog, het oogcontact zoeken kan (dus ik zeg niet dat het altijd maar zo is) ook negatief zijn, namelijk uit zijn op een conflict (hoe krijgen honden een conflict.... na oogcontact) en het kan dus ook dwingend werken.

ik denk dat je als baas heel goed aan kan voelen wanneer iets "te" wordt, en wanneer het echt even zo'n blik van verstandhouding is van "heee baasje, heee hond" zo over en weer, die we allemaal hebben, en een hond die perse iets probeert af te dwingen.

het klinkt als wat onzeker gedrag, en dat de hond van TS door dit gedrag en te zorgen dat ze een taak heeft, aandacht heeft, haar wandeling kan "controleren", en controle geeft een gevoel van zekerheid.

misschien toch zoveel mogelijk ontspannen negeren en een goede duidelijke afwisseling maken van wanneer je echt iets van haar verwacht en wanneer niet, mijn vorige schnauzer was een vrij kalme hond, hij vond het heerlijk om op lange wandelingen rustig links achter aan te sluiten, kon dat kilometers op dagtochten volhouden, of zoals een trainer ooit zei "als je die hond kwijt bent moet je eerst achter je kijken", dus op zichzelf is dat niet erg, het dwingende van het aandacht vragen kan wel vervelend zijn.

ja daar heb je zeker een belangrijk punt.

Bij een dwingende blik zou ik persoonlijk nog niet negeren, maar gewoon zoiets zeggen als, goedzo doorlopen maar, voor mij zou dat beter voelen dan een hond die, waarom dan ook, wil communiceren negeren. Dit zou je dus de eerst keer kunnen zeggen ter ondersteuning. Als hij dan de volgende keer weer bij die paal gaat staan, dan zou ik met een armzwaai tot doorlopen manen, dan is bij een slimme hond het kwartje denk ik wel gevallen.

Het is natuurlijk ook best moeilijk om te bepalen in welke situatie je wat het beste wel kan doen of laten, voor zowel de hond als de mens omdat we toch verschillende diersoorten zijn en miscommunicatie snel kan ontstaan.